Birgülce

Sizlere ülkemizde sıkça ve çok sıkça yaşanan ve anlatılan klasik bir hikayesinin bir kaç pasajından bahsedeceğim... Ama hikayenin sonunda asla üç elma düşmeyen ve sevdiklerimize mutlulukla pay edemediğimiz bir son ile bitiyor maalesef... Bazen değil son günler de kendime sık sık diyorum ki,mesela okullarda gönül dili zorunlu ders olarak okutulsa,insanlarla iletişim kurmanın önemi üzerinde durulsa,ne kadar mucize bir dil olduğu anlatılsa... Ama maalesef olmuyor olmuyor... Neden biliyormusunuz değerli dostlarım arkadaşlarım? Bir takım insanlar yani buna bir takım kişiler de diyebiliriz,sırf "haklı" olmaya çalıştıkları kadar mutlu olmak için çabalamıyorlar." Haklı olmak o kadar önemli ki bizim için, mutlu olmanın tadını ıskalayacak kadar... Kadın erkek hiç bir ayrım yapmadan konuşuyorum,yazıyorum.Bir takım kişiler çoğu zaman hayat arkadaşlarını olsun,sevgililerini olsun yada normal arkadaşlarını olsun,kendilerine karşısındakileri geçilecek bir bir atletizimci yarışçı gibi görüyorlar,yada nakavt etmek için bir rakip boksör gibi görüyorlar... Yani ilişkilerde karşılıklı "saygı" kalmayınca,sevginin zaten bir gün azalacağını da unuttuğumuz da,öylesine yüz göz olunuyor ki,hiç kimse karşısındaki için bir şeyler yapmayı değerli bulmuyor belli bir müddet sonra... Ve bir gün gönülden düşüyor insanlar gözlerden bile ırak olmadan sessizce gidiyorlar... İnsanların sevdiği değer verdiği kişiler,ellerindeki bohçanın son düğümünü atıyormuş gibi çaresiz ve bıkmış hissediyorlar giderlerken ve arkalarından bakarlarken... Bir kaç kez de olsa, son bir kez de olsa,hiç bir şey için çabalamak istemiyorlar ve evililikse adı "çocuklar için" olduğu iddia edilen bir şirket ortaklığına dönüşüyor çoğu zaman,çevrenize bakın,azıcık iyi analiz yapın bolca görürsünüz bu gönülden düşmüş birlikteliklerden... Keşke demeden önce eşler sevgililer ya da arkadaşlar,birbirlerine karşılıklı içi dolu saygı,hatta yanısıra ona merhamet ile bakıp gülüşünü sevse, anneliğinden öpse,sıkı sıkı sarılsa, merhametinden kucaklasa... Ama işte keşke keşke işte... Sesini yükselterek bağırmak çağırmak,psikolojik baskı uygulamak ve maalesef kimi zaman bunu şiddete dönüştürmek, sonuçta haklı olmak o kadar önemli ki bizim için. Saygının sevginin mutluluğun alnının tam ortasıdan vurmaktan hiç çekinmiyoruz karşımızdakinin... Yalansa yalan deyin... İşte öyle... Birgülce