Bu yaz biraz fazla uzak kaldık gönüllerimize...
Çok uzak olmasa da mekanlar .
Ayrı mekanlarda aynı anda aynı şeyi hissettiğimizi anladık..
"Tam ben de seni arayacaktım" diyerek açtığımız telefonlardan.
Telefondaki sesinle sarıldın bana, kelimelerle dokundun ruhuma, ısıttın içimi.
Kavuşunca gönlüme bahar geleceğini hissettim
Yakalayasın diye kelebekler uçurdum yüreğimden,
Hep baharı yaşadım sözcükler dökülürken dudaklarından
Ne yaptığına ne söylediğine bakmadan derinliğine sevdim bir daha,
Anda kaldım, unuttum geçmişi, düşünmedim geleceği,
Seninle her günün sabahında çiçeğe, böceğe, ağaca selam verdim gülümseyerek.
Kendimi biraz deli, biraz kırık, biraz da uçarı hissettim seninleyken.
Uğrunda savaşmaktan vazgeçmedim,
Gözyaşı döktüm gizli gizli,
Bazen susarak konuştum,
Sevginin rüzgarıyla doldurdum yelkenimi, açılmak için enginlere,
Saçlarında gezindim, gözlerinde dinlendim, dudaklarının kıyısından dolaştım, kalbinde konakladım .
Özledikçe yokluğuna sarıldım.
Bilirsin ağırdır sevmelerim, herkes kaldıramaz.
Hissetmeden söyleyemem "canım"ı,
Gözlerine bakmadan ifade edemem duygularımı,
Sevmem gece karanlığında sevişmeyi, seninle olduğumu görmeden.
İstemem, senin aydınlığındayken karanlığı,.
Biliyorsun ki ben rehbersiz, pusulasız öğrendim sevmeyi, değer vermeyi.
Ruhum, bedenim ve zihnimin demir attığı limandayım artık..
Yorgun yüreğimde saklıyorum aşkımı..
Çaresizliğimden başka günahım yok benim.
Seni seviyorum..
18.9.2022-Çorlu
